Chiropractie

Chiropractie is samengesteld uit de Griekse woorden cheir en prattein , die respectievelijk hand en doen/behandelen betekenen. Vrij vertaald kun je zeggen: met de hand uitgevoerd.

Definitie

Chiropractie is een beroep in de gezondheidszorg dat zich bezighoudt met diagnose, behandeling en preventie van stoornissen aan het bewegingsapparaat en de effecten hiervan op het functioneren van het zenuwstelsel en de algehele gezondheid. Bij chiropractie ligt de nadruk op manuele behandeling, inclusief wervelmanipulaties of correcties.

Wat beoogt chiropractie?

Door chiropractische behandeling wil de chiropractor het zenuwstelsel van de patiënt  optimaal laten functioneren. Een belangrijk onderdeel van de behandeling is dan ook de wervelkolom, waarin zich het ruggenmerg, onderdeel van het centrale zenuwstelsel, bevindt. De zenuwen in het ruggenmerg verbinden de hersenen met de rest van het lichaam. Het is belangrijk dat de zenuwen boodschappen goed door kunnen geven. De chiropractor kijkt naar de gehele gezondheidstoestand en leefgewoonten om de klachten aan te pakken. Medicijnen of operaties maken absoluut geen deel uit van de behandeling. In tegenstelling tot andere vormen van geneeskunde neemt chiropractie de wervelkolom en het zenuwstelsel als uitgangspunt voor genezing. Daarbij maakt de chiropractor gebruik van zowel typisch chiropractische methoden en technieken.

Geschiedenis

De moderne chiropractie werd in 1895 ontwikkeld door de Amerikaan D.D. Palmer. Toch is chiropractie eigenlijk al veel ouder: de eerste primitieve manipulaties werden al 460 jaar voor Christus door de oude Grieken in later ook door de Chinezen toegepast. Er wordt zelfs beweerd dat reeds in het Mesopotamische tijdperk (± 3000 jaar voor Christus) manipulaties van de wervelkolom werden verricht, als ook in de Assyrische beschaving (2000-600 jaar voor Christus). Sinds 1909 wordt er binnen de chiropractie gebruik gemaakt van rontgendiagnostiek. Chiropractie is wereldwijd in grootte de derde medische beroepsgroep (na de reguliere geneeswijze en tandheelkunde).

De opleiding

Chiropractie is een geneeswijze waarvoor een universitaire studie noodzakelijk is. In verschillende landen kan men chiropractie studeren, echter niet in Nederland. Men moet daarvoor naar landen als de Verenigde Staten, Canada, Australië, Frankrijk en Engeland. De studie duurt in totaal zes jaar en toont veel overeenkomsten met de studie medicijnen. Het laatste jaar is een stagejaar, welke afgesloten wordt met een examen. Bij een positief resultaat verkrijgt men de beroepstitel en mag men zich zelfstandig vestigen als chiropractor. Alle geregistreerde chiropractoren hebben een opleiding afgerond welke door de ECCE (European Council Chiropractic Education) is erkend en dragen de titulatuur D.C., BSc, MSc, of MChiro. Deze titels zijn kwalitatief vergelijkbaar en hebben de volgende betekenis:

• D.C. = Doctor of Chiropractic
• BSc = Bachelor of Science
• MSc = Master of Science
• MChiro = Master of Chiropractic

Het verschil in titulatuur heeft te maken met het jaar van afstuderen en de continue wijzigingen in het toekennen van titels op internationaal niveau. De Stichting Chiropractie Nederland (SCN) stelt o.a. de regels vast voor opleiding en nascholing en daarnaast bevordert en bewaakt zij de kwaliteit van de chiropractische beroepsuitoefening. Een chiropractor die aan alle geformuleerde criteria (registratie-eisen) voldoet mag zich laten inschrijven in het register van de SCN en zich jaarlijks laten herregistreren.

Erkenning en NCA

Chiropractie en chiropractor zijn helaas (nog) niet beschermd en dat betekent dat iedereen, bekwaam en onbekwaam, zich zo mag noemen. Erkende chiropractoren zijn aangesloten bij de Nederlandse Chiropractoren Associatie (NCA). Patiënten kunnen zich op eigen initiatief, al dan niet op verwijzing van een (huis)arts, met een chiropractor in verbinding stellen. Voor een patiënt, maar ook voor verzekeraars en behandelend artsen, is het belangrijk om te weten of een chiropractor “echt” is.